Kompostownik

 Do kompostownika wrzuca się organiczne śmieci: chwasty, skoszoną trawę, opadłe liście, obierki z kuchni, rozdrobnione gałęzie, popiół z kominka czy grilla. 



Po 1-2 latach powstaje z nich kompost – rodzaj czarnej, żyznej ziemi. Ten czas można skrócić do kilku miesięcy.


1. Różnorodność

Im większa różnorodność resztek w kompostowniku, tym lepsze przyśpieszanie kompostowania. Najlepiej się rozkładają resztki zielone, np. chwasty i skoszona trawa, zmieszane z resztkami brązowymi, np. suchymi liśćmi, korą, trocinami.


Resztki zielone zawierają bowiem dużo azotu lecz mało węgla,


 a brązowe odwrotnie – dużo węgla i mało azotu. 


Do kompostowanie potrzebne są i azot, i węgiel.

 

--------------------------------------------

2. Gotowe preparaty

Kupuje się je w sklepach ogrodniczych. Opakowanie wystarcza zwykle na 2-6 metrów sześciennych kompostowanych resztek. Szczepionkami kompostowymi posypuje się lub podlewa (w zależności od instrukcji na opakowaniu) zawartość kompostownika.

--------------------------------

3. Gnojówki roślinne

Łatwo je zrobić z roślin rosnących dziko oraz ogrodowych.  gnojówkę można wlać do kompostownika (w całości lub na kilka razy).

Na gnojówki roślinne przyśpieszające kompostowanie nadają się np. cebula, czosnek, dziki bez czarny, glistnik jaskółcze ziele, mniszek lekarski z kwiatami i bez kwiatów, ogórecznik lekarski, pokrzywa, roszponka, skrzyp, żywokost.


-------------------------

4. Szczepionka z kompostu

Świeże resztki, po dodaniu do nich kompostu z innego kompostownika, rozkładają się szybciej. 


-------------------------------

5. Szczepionka z drożdży

Robi się ją z drożdży piekarskich i polewa resztki w kompostowniku. Drożdże mogą być przeterminowanie, nie nadające się do użycia w kuchni.


-----------------------------------------------------------


6. Azot

Mikroorganizmy rozkładające resztki w kompostowniku potrzebują azotu. Można go dostarczać w postaci zielonych liści (np. chwastów), nawozów zwierzęcych (np. obornika) albo nawozów mineralnych (sztucznych), jak mocznik czy siarczan amonu.



-----------------------------

7. Dżdżownice

Obecność dżdżownic w kompostowniku świadczy, że kompost będzie pierwsza klasa. 


--------------------------

8. Przerabianie kompostu

Po bokach kompostownika resztki roślinne zawsze rozkładają się wolniej. W tych miejscach jest po prostu bardziej sucho i zimno (zimą). Dlatego zaleca się przerabianie kompostu, czyli przerzucenie go łopatą. W praktyce to bardzo ciężka praca.


-------------------------------

9. Napowietrzanie

Tlen jest niezbędny do kompostowania. Gdy w kompostowniku są różnorodne resztki (patrz punkt 1) nie ma potrzeby napowietrzania. Potrzebne jest, gdy do kompostu wrzuca się dużo materiałów zbitych, np. trocin.

Aby napowietrzyć kompost, wystarczy go nakłuć – co 1-2 tygodnie – widłami lub kijem.

-------------------------------

10. Podlewanie

Kompostownik potrzebuje podlewania tylko w czasie suszy. Bez wody nie ma życia – także w kompostowniku. Używać można deszczówki, wody z kranu albo pozostałej z mycia owoców, warzyw czy doniczek. Bardzo dobre są też gnojówki roślinne .

---------------------------------


DODATEK

Drewno butwieje i murszeje, aż z czasem może się wręcz rozsypać. Proces ten można przyspieszyć stosując nawóz azotowy, taki jak np. saletra amonowa. Dodatek azotu stworzy korzystne warunki do rozwoju i namnażania się naturalnych organizmów rozkładających zmurszałe pnie. W tym celu pień należy ściąć jak najniżej ziemi i w miarę możliwości głęboko ponacinać lub nawiercić w nim otwory. Na powierzchnię pnia, jak i w otwory, sypie się saletrę amonową. Po zastosowaniu tej metody pień zmurszeje w przeciągu 3-5 lat, co pozwoli go rozkruszyć. Niestety czas oczekiwania nadal jest bardzo długi...


Komentarze